Van Berk tot Pau-Ferro: Een Verhaal van Twee Bomen

De Berk: Een Noordelijke Schoonheid in Mijn Herinneringen

De berk is een boom die me altijd heeft gefascineerd. Ik vind het een van de mooiste bomen die in Nederland voorkomt. De witte stam en de fijne, sierlijke bladeren geven de berk een bijna sprookjesachtige uitstraling. Ik herinner me nog heel goed hoe de berken in de herfst hun blad verloren en in het voorjaar weer tot leven kwamen met fris, lichtgroen blad. 

Herinneringen

Nu ik in Brazilië woon, mis ik de aanwezigheid van deze bijzondere boom. Hier groeien tropische bomen met weelderige bladeren, maar de berk, met zijn gracieuze eenvoud, blijft voor mij een symbool van noordelijke landschappen en herinneringen aan een ander thuis. Hoe langer ik in Brazilië woon, hoe groter de afstand lijkt te worden. Nederland wordt meer en meer een land van herinneringen en de berk is er een van.

De Pau-Ferro: Een Tropische Tegenhanger met Witte Bast

Er zijn in Brazilië natuurlijk ook bomen die een witte bast hebben en die ik heel mooi vind. Een ervan is de Libidibia ferrea, ook wel bekend als de pau-ferro of Jucá, een opvallende verschijning in de Braziliaanse natuur. Net als de berk in Nederland heeft deze boom een lichte, bijna witte bast, die in sterk contrast staat met het diepe groen van zijn bladeren. Hoewel de bast niet zo glad is als die van de berk, heeft de Libidibia ferrea een unieke textuur en patroon, wat hem een eigen charme geeft. Deze boom, die inheems is in Brazilië, staat bekend om zijn ongelooflijk harde hout, dat vaak wordt gebruikt bij het vervaardigen van meubels en muziekinstrumenten. Voor mij heeft hij dezelfde sierlijkheid en schoonheid als de berk, maar dan in de tropische context van mijn huidige thuisland.