De rijke erfenis van de koffiecultuur
In een eerder bericht heb ik geschreven over de koffiecultuur en de rijke erfenis die deze cultuur aan Ribeirão Preto heeft nagelaten. Onderdeel van die rijke erfenis is een aantal herenhuizen die toebehoorden aan de koffieboeren en andere notabelen in de stad. Sommigen zijn helaas verwaarloosd maar anderen zijn in de oude glorie hersteld.
Een iconisch gebouw dat nog steeds een markante plaats in Ribeirão Preto inneemt is het Palacete 1922 zoals het nu genoemd wordt. 1922 verwijst naar het jaar waarin met de bouw werd begonnen. Dit statige huis was ooit de residentie van Jorge Lobato Marcondes Machado, een getalenteerde ingenieur en zijn vrouw Anna, dochter van de beroemde koffieboer Joaquim da Cunha Diniz Junqueira.
Neokoloniale architectuur
De neokoloniale architectuur van Palacete 1922 brengt je terug naar de jaren '20 van de vorige eeuw. Het ontwerp, oorspronkelijk van Adhemar de Moraes, weerspiegelt de Braziliaanse architecturale identiteit van die tijd, toen Ribeirão Preto de grootste koffie-exporteur ter wereld was. De invloeden van de Braziliaanse barokke architectuur zijn te zien in de gevel en het dak met dakrand.
Na jaren van verwaarlozing en gesloten deuren, werd Palacete 1922 in 2014 nieuw leven ingeblazen door broer en zus Ingrid en Hector Sominami Lopes. Al snel bleek dat het restauratieproces veel meer was dan alleen een renovatieproject; het werd een gemeenschapsinspanning.
Een inspirerend verhaal van gemeenschapszin en toewijding
In samenwerking met studenten en docenten van een plaatselijke universiteit en met waardevolle deelname van lokale bewoners, begon de restauratie in 2015 en werd in 2017 voltooid. Meer dan 90% van de oorspronkelijke kenmerken van het gebouw bleef behouden, en zelfs de muren, met pleisterwerk van kalk en zand zonder cement, werden met historische precisie hersteld.
Authetieke details zijn bewaard gebleven
Het resultaat is een prachtig gerestaureerd Palacete 1922, waar bezoekers kunnen genieten van de authentieke details en elementen die bewaard zijn gebleven. Van de neokoloniale architectuur tot de inspirerende kapel die als logo diende toont dit huis een herinnering van een belangrijke periode uit de geschiedenis van de stad en haar culturele erfgoed.
Een symbool van de rijke geschiedenis van Ribeirão Preto
Het verhaal van Palacete 1922 is een inspirerend voorbeeld van de kracht van gemeenschapssamenwerking en toewijding aan het behoud van het erfgoed. Het herinnert ons eraan dat, zelfs in tijden van verwaarlozing, de schoonheid en geschiedenis van een plek nieuw leven ingeblazen kan worden door de passie en toewijding van enkele individuen en de steun van velen.
Palacete 1922 is nu een gerenommeerd restaurant waar de gasten kunnen genieten van de schoonheid van het gebouw dat symbool staat voor het rijke erfgoed van de stad. Het is tevens een eerbetoon aan de visie en inspanningen van degenen die hebben bijgedragen aan het herstel.